امیرمحمد کلابی، استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چكیده
گردشگری پايدار به عنوان عامل رونق اقتصادی و حافظ محيط زيست شناخته شده و اکوسيستم گردشگری پايدار توزيع عادلانه فرصتها در نسلهای آينده را تضمين میکند. اگر گردشگری پايدار به درستي شکل گيرد، ميتواند به رشد مبادلات فرهنگي کمک کرده و کيفيت زندگي مردم بومي منطقه را نيز ارتقا دهد.
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل اکوسيستم گردشگری پايدار با رويکرد فراترکيب انجام شده است. در پژوهش حاضر 82 پژوهش مرتبط با موضوع، در پايگاههای مختل علمي از سال 122۷ تا 1010 استخراج شده که با استفاده از الگوی هفت مرحل های سندلوسکي و باروسو مورد بررسي قرارگرفته است.
با تحليل محتوای آنها مفاهيم و مقوله های مربوطه استخراج گرديد و ميزان اهميت و اولويت مفاهيم با روش آنتروپي شانون تعيين شده است.
بر اساس يافته های پژوهش 8۴ مفهوم در قالب ۴ مقوله شناسايي شدند که در سه طبقه ی عوامل مرتبط با کسب وکار، عوامل بيروني مرتبط با صنعت و عوامل خرد مرتبط با صنعت قرار گرفتند. مقوله های آموزش سرمايه انساني، فرهنگ، ويژگيهای فردی، شبکه سازی و بازارها، سرمايه گذاری و تأمين مالي، قانونگذاری و سياستها و زيرساختها به ترتيب دارای بيشترين ضريب اهميت در بين عوامل اکوسيستم گردشگری پايدار ميباشند.
کلیدواژه ها: توسعه پایدار گردشگری، اکوسیستم، گردشگری پایدار، توسعه گردشگری، فراترکیب